Қыз бала тәрбиесі – анаға сын


Атабек Нұрай
Жамбыл облысы ,Т.Рысқұлов ауданы,  Құлан ауылы, Балалар мен жасөсіпірімдер орталығының 11 сынып оқушысы
Жетекші: қосымша білім беру педагогы Кожахметова Зульфия Рахметкуловна

Халқымыздың  сан  ғасырдан  бері  даналығына  құлақ  салсақ  «Адамның  бақыты   балада»  деген. Кез  келген  адам  өзі  өмір  бойы  қуып  жете  алмайтын  бақыт  деген  құдретті  сөздің  өлшемі   өмірінің  жалғасы  ұрпағымен  кенелетініне  мән   бермеуі де  мүмкін.  Біреу  бақытын  байлықтан  тапқысы  келсе, екінші  біреуі  даңқ  пен  атақтан, мансап  пен  қызметтен  іздестіреді. Бірақ  «Адам  ұрпағымен  мың  жасайды»  деген  сөз  тегін   айтылмаса  керек.  Олай  болса   адам  өмірінің  мәні – өз ұрпағы.                                                                                                                                                                                                                 Шыр  етіп сәби  дүниеге   келген  сәттен  бастап  ата-ана  алдында  нәзік  те  қиын, қыр-сыры  мол  үлкен  қоғамдық  міндеттен  тұрады.  Ол-бала  тәрбиесі. Бала  тәрбиесінің  алғашқы  ұстазы-ата-ана. Тәбие  отбасынан  басталады. Болашақ  ұрпақтың   еліне, Отанына  деген   сүйіспеншілігі  алдымен  ата-ананың  ықпалында  болады.Ұлтымызда  «Ұяда  не  көрсең, ұшқанда ұшқанда  соны  ілерсің»деген   дана  сөз  бар. Халқымыздың  ұлттық  дәстүрлеріндегі  бір  ерекшелік  – тәлімдік  ақыл  кеңесті  жас  ұрпақ  санаысна,  әсіресе  қыз  балаға  тұспалдап, астарлай  жеткізілуі. Бұл  салт  ауылдық  жерлерде  күні  бүгінге  дейін  сақталған. Қыз  тәрбиесінде  халқымыз  -күш  көрсету, қорқыту,үркіту  тәсілдерінен  бойын  аулақ  ұстап, оларды  мәпелеу ,иландыру,  сендіру, әдістеріне, үлгі  өнеге  көрсетуге  ерекше  мән  берген. Десек те, «Қызға  қырық   үйден  тыю,қала  береді  қара  күңнен  тыю»  деп  жатады  апаларымыз. Бүгін  қарап  отырсақ, бұл  мақал  өзінің  мәнін  жоймайтын, әр  адамның  түсінігінде  әр  қалай  көрініс  туып  жататын  мәнді  сөз  екен. Қыз  бала тәрбиелеп  отырған  қыздарымыз  қандай? Ата-ана  тәрбиесінен  тәлім  алып, жібектей  өріліп  отыратын  қыздарымыз  бар  ма? Әрине  бар, бірақ  бәрі  емес. «Қыз  жат  жұттық»  деп  бетін  қақпай  оң  босағада, ата-ана  үйінде  отырып, еркінше  ерке  өсіруге  тырысады. Дегенімен  әдеп, инабаттан  аулақ  жүрген  қыздарымызды  көргенде, көкейіңде  әттеген-айлар  атойлап  шыға  кетеді.Қоғамдық  көліктерде  мектеп  оқушылары, оның  ішінде  қыз  балалар  да, қалай  болса  солай  сөйлеп, ол  аз  боғандай «бізді  көрдіңдер ме? дегендей  айқайласып  күліп, даурыға  сөйлеп автобустың  ішін  даңғаза  шуға  толтырғанына  талай  куә  болдым. Сөздерін  былай  қойғанда  үстілеріне  киген  киімдерін  айтсаңызшы. Мұнысынан  үлкендерден  ұялатын  қыз  баланы  байқамадым. « Қанша  айтқанымен  бұларға  дауа  жоқ,бәрібір  өз  білгендерін  жасайды» деп  кейіді  бірде шарасыз  бір  ана. Біреудің  әлпештеп  отырған  аяулыларының  әрекеті  осындай  болса, онда  саналы  ұрпақ  тәрбиелей  алмадық-ау,деп қатты  ойға  қалдым.                                                                                                                                                          Үкілеген  аруларымыздың  келбеті  ең  алдымен  анасына  сын.  Жасөспірімдердің  әдепсіз  қылықтардан  аулақ  болуын  үнемі  қадағалап  отырсақ, нұр  үстіне  нұр  болар  еді-ау. Қыз  бала  қай  халықта  болмасын  әдемілік  пен  әдептіліктің ,сұлулық  пен  іңкәрліктің  символы  ғой. Тәртіпсіз  ұл,тәрбиесіз  қыз  өсіргенде  ертең  елімізді  қай  пұшпаққа  шығарады?                                                                                                                                                              «Тәрбие» – жалқауды  да  адам  етер,                                                                                                                                                «Еркелік-  жақсыны  да  надан  етер» .-дегендей  әйтеуір  еркелік  өзімізге  кесір  болмағай.

Добавить комментарий

Ваш адрес email не будет опубликован. Обязательные поля помечены *